Prze­stęp­cy posłu­gu­ją się wyso­ce spe­cja­li­stycz­ny­mi środ­ka­mi tech­nicz­ny­mi. Ponad­to, bar­dzo czę­sto ucie­ka­ją się do wyra­fi­no­wa­nych tech­nik mani­pu­la­cji. Są przy tym nad wyraz bie­gli, dobrze zor­ga­ni­zo­wa­ni i świet­nie wyko­rzy­stu­ją dogłęb­ną zna­jo­mość nie tyl­ko inter­ne­tu – lecz rów­nież ludz­kiej psy­chi­ki. W efek­cie, uję­cie osób praw­dzi­wie odpo­wie­dzial­nych za doko­na­nie takich prze­stępstw – nie zaś typo­wych „słu­pów” — gra­ni­czy z niemożliwością.Z uwa­gi na to, iż nader czę­sto nie docho­dzi do wykry­cia spraw­ców tego typu oszustw, ich ofia­ry nie mają rze­czy­wi­stej moż­li­wo­ści docho­dze­nia swo­ich praw na dro­dze pro­ce­su karnego.

Szan­są dla pokrzyw­dzo­nych jest dro­ga cywil­na pole­ga­ją­ca na dąże­niu do unie­waż­nie­nia kre­dy­tów oraz zwro­tu nie­au­to­ry­zo­wa­nych trans­ak­cji płat­ni­czych doko­na­nych przez prze­stęp­ców na szko­dę wła­ści­cie­li rachun­ków bankowych.

Spra­wy tzw. “oszustw inter­ne­to­wych” są jed­ną z głów­nych spe­cja­li­za­cji Kancelarii.